toppa
toppa (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) odcinać wierzchołek[1]
- (1.2) o liście, rankingu, itp.: znajdować się na szczycie[1]
- odmiana:
- (1.1-2) att toppa, toppar, toppade, toppat, toppa!
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 496.