toornig

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

toornig (język niderlandzki)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) gniewny, rozgniewany, wściekły[1]

przysłówek

(2.1) gniewnie, wściekle[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. toorn m
czas. toornen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Mały słownik niderlandzko-polski i polsko-niderlandzki, Nico Martens i Elke Morciniec, Wiedza Powszechna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-214-0097-6, s. 355.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=toornig&oldid=8282771”