toer

toer (język duński)

en toer (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈtoˀʌ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dwójka

(1.2) moneta o nominale 2

(1.3) karta lub bok kostki do gry o wartości 2

(1.4) autobus, tramwaj lub inny pojazd o numerze 2

odmiana:

(1) en toer, toeren, toere, toerne

przykłady:

(1.2) Automaten accepterer kun toere. → Ten automat akceptuje tylko dwójki.

(1.4) Toeren ankom alt for sent. → Dwójka przyjechała o wiele za późno.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

licz. to

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: