tillfällig
tillfällig (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- [²t'il:fel:ig]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przypadkowy, okazyjny[1]
- odmiana:
- (1.1) tillfällig, tillfälligt, tillfälliga
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. tillfälligtvis
- rzecz. tillfälle, tillfällighet
- związki frazeologiczne:
- WS:SK
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 489.