thronen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

thronen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
lp IPA[ˈtʀoːnən] IPA[ˈtʀoːntə] IPA[ɡəˈtʀoːnt]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) tronować
odmiana:
(1.1)[1] thron|en (thront), thronte, gethront (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Thron
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: thronenentthronen
źródła: