testator

testator (język polski)

wymowa:

^ⓘ, IPA: [tɛˈstatɔr], AS: [testator]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. osoba, która sporządziła testament

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	testator	testatorzy
dopełniacz	testatora	testatorów
celownik	testatorowi	testatorom
biernik	testatora	testatorów
narzędnik	testatorem	testatorami
miejscownik	testatorze	testatorach
wołacz	testatorze	testatorzy

przykłady:

(1.1) Testator powinien mianować spadkobiercę z imienia i z nazwiska.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) spadkodawca

antonimy:

(1.1) spadkobierca, dziedzic, sukcesor

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. testament, testamencik, testatorka

przym. testamentowy, testatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. testator

uwagi:

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: spadkobierca

źródła:

testator (język angielski)

wymowa:

amer. IPA: /tesˈteɪ.tɚ/, SAMPA: /tes"teI.t@(r)/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) praw. testator, spadkodawca

odmiana:

(1.1) lp testator; lm testators

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) legator, devisor

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. testament, testimony, testimonial

forma żeńska testarix

przym. testimonial

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. testator

uwagi:

źródła:

testator (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) testator, spadkodawca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. testamentum n

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. testor

uwagi:

źródła:

testator (język rumuński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) testator, spadkodawca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. testator

uwagi:

źródła: