terceron

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

terceron (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[tɛrˈʦ̑ɛrɔ̃n], AS[tercerõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) potomek Mulatki i białego mężczyzny lub Mulata i białej kobiety
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
hiszp. tercerón od hiszp. tercerotrzeci[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „terceron” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.