tenåring
tenåring (język norweski (bokmål))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) nastolatek, nastolatka
- odmiana:
- (1.1) en tenåring, ~en, ~er, ~ene
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: