telefon bezpośredni
telefon bezpośredni (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) telekom. aparat telefoniczny łączący bez pośrednictwa centrali[1]
- (1.2) telekom. numer telefoniczny, z którym można się połączyć bez pośrednictwa centrali
- odmiana:
- (1.1-2) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik telefon bezpośredni telefony bezpośrednie dopełniacz telefonu bezpośredniego telefonów bezpośrednich celownik telefonowi bezpośredniemu telefonom bezpośrednim biernik telefon bezpośredni telefony bezpośrednie narzędnik telefonem bezpośrednim telefonami bezpośrednimi miejscownik telefonie bezpośrednim telefonach bezpośrednich wołacz telefonie bezpośredni telefony bezpośrednie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „telefon bezpośredni” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.