telefon bezpośredni

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

telefon bezpośredni (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) telekom. aparat telefoniczny łączący bez pośrednictwa centrali[1]
(1.2) telekom. numer telefoniczny, z którym można się połączyć bez pośrednictwa centrali
odmiana:
(1.1-2) związek zgody,
przykłady:
(1.2) Czy może mi pani podać ich telefon bezpośredni?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) aparat
(1.2) numer
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „telefon bezpośredni” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.