taumeln

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

taumeln (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
?/i
IPA[ˈtaʊ̯ml̩n]
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) zataczać się
odmiana:
(1.1) taumel|n (taumelt), taumelte, getaumelt (haben/sein)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Taumel m, Getaumel n
przym. taumelig, taumlig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: