tartucha

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tartucha (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. mały kotlet z ziemniaków
(1.2) gw. (Poznań) kulin. ciemna kluska z mąki tatarczanej[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kotlet
(1.2) kluska
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 246.