talea

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

talea (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[taˈlɛa], AS[talea]
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. w średniowieczu schemat rytmiczny głosu tenorowego; zob. też talea w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tala
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

talea (język łaciński)[edytuj]

talea (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) laska, pręt[1]
odmiana:
(1.1) tālea, tāleae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „talea” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 746.

talea (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/'ta.le.a/ lub IPA/ta.'lɛ.a/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. sadzonka
odmiana:
(1.1) lp talea; lm talee
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. taleaggio m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: