szwiec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szwiec (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ʃfʲjɛʦ̑], AS[šfʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. śr.pol. szewc[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szewc
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szwiec” w: Słownik pojęciowy języka staropolskiego, kier. projektu Bożena Sieradzka-Baziur, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków, ISBN 978-83-64007-23-1.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szwiec” w: Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku, red. Włodzimierz Gruszczyński, Instytut Języka Polskiego PAN, Warszawa.