szwadron
szwadron (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wojsk. jeźdz. pododdział kawalerii konnej będący odpowiednikiem kompanii lub batalionu w piechocie; zob. też szwadron w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szwadron szwadrony dopełniacz szwadronu szwadronów celownik szwadronowi szwadronom biernik szwadron szwadrony narzędnik szwadronem szwadronami miejscownik szwadronie szwadronach wołacz szwadronie szwadrony
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) eskadron
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pododdział
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) pułk
- meronimy:
- (1.1) pluton
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szwadronista m, skwadron m
- przym. szwadronowy
- związki frazeologiczne:
- szwadrony śmierci
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) squadron
- białoruski: (1.1) эскадрон m
- bułgarski: (1.1) ескадрон m
- hiszpański: (1.1) escuadrón m
- nowogrecki: (1.1) επιλαρχία ż
- rosyjski: (1.1) эскадрон m
- ukraiński: (1.1) ескадрон m
- źródła: