szukać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szukać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[ˈʃukaʨ̑], ASukać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. poszukać)

(1.1) podejmować działanie w celu odnalezienia kogoś lub czegoś, próbować znaleźć
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Od dwóch dni szukam sposobu rozwiązania problemu.
(1.1) Niech przeze mnie się nie rumienią ci, którzy Ciebie szukają, / Boże Izraela![1]
(1.1) Szukam dzieci w sklepie.
składnia:
(1.1) szukać + D. • szukać u + D. • szukać w + Ms.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) znaleźć, znajdować
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szukanie n, poszukanie n, poszukiwanie n, przeszukiwanie n, poszukiwacz mos, poszukiwaczka ż, szukacz mos, wyszukiwanie n, wyszukanie n, odszukiwanie n, odszukanie n, poszukiwany mos, poszukiwana ż
czas. poszukać, dk., poszukiwać ndk., przeszukiwać ndk., przeszukać dk., wyszukiwać ndk., wyszukać dk., odszukiwać ndk., odszukać dk.
przym. poszukiwawczy, poszukiwany
związki frazeologiczne:
kto szuka, ten znajdzieszukać guzaszukać dziury w całymszukać igły w stogu sianaszukać mocnych wrażeńszukać słówszukać szczęściaszukać wczorajszego dniaszukać zaczepkiszukać zapomnieniaszukać wiatru w poluszukam człowiekana koniu jedzie, a konia szukaze świecą szukaćna św. Annę mrowiska, szukaj w zimie ogniskakto szuka, nie błądzi
etymologia:
śwn. suochen lub prasł. *šukati < prasł. *šu-[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Fałszywi przyjaciele Indeks:Słowacki - Fałszywi przyjaciele
tłumaczenia:
źródła:
  1. Księga Psalmów 69,7, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Augustyn Jankowski, Lech Stachowiak).
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szukać” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.