sztyft

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sztyft (język polski)[edytuj]

sztyfty (1.2)
wymowa:
IPA[ʃtɨft], AS[štyft]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) cienki, metalowy lub drewniany trzpień
(1.2) miękka substancja lecznicza, kosmetyczna, klejąca itp. uformowana w pręcik, osadzona w etui umożliwiającym wysuwanie
(1.3) wkład do ołówka, pisaka itp.[1]
(1.4) zootechn. długie pióro gęsie lub kacze o chorągiewce asymetrycznej, wąskiej i sztywnej, wchodzące w skład zewnętrznej pokrywy skrzydeł, używane do wyrobu galanterii[2]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. sztyfcik
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Stift[2]
uwagi:
zob. też sztyft w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sztyft” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Hasło „sztyft” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.