sztukator

sztukator (język polski)

wymowa:

IPA: [ʃtuˈkatɔr], AS: [štukator]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba wykonująca zawodowo pracę z zakresu sztukaterii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sztukator	sztukatorzy
dopełniacz	sztukatora	sztukatorów
celownik	sztukatorowi	sztukatorom
biernik	sztukatora	sztukatorów
narzędnik	sztukatorem	sztukatorami
miejscownik	sztukatorze	sztukatorach
wołacz	sztukatorze	sztukatorzy
depr. M. i W. lm: (te) sztukatory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sztukatorstwo n, sztukateria ż

przym. sztukatorski, sztukateryjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski- Zawody

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) stucateur m
• hiszpański: (1.1) estucador m, estuquista m
• niemiecki: (1.1) Stuckateur m

źródła: