sztolnia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sztolnia (język polski)[edytuj]

sztolnia (1.1)
wymowa:
IPA[ˈʃtɔlʲɲa], AS[štolʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.-ni…
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sztucznie wykonany podziemny korytarz prowadzący ze stoku góry do jej wnętrza, poziomo lub pod niewielkim nachyleniem; zob. też sztolnia w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kopalnie zlikwidowano w ciągu jednego dnia: wysadzono wejścia do sztolni. Obecnie już mało kto wie, gdzie się znajdowały.[1]
(1.1) Wiele lodowców przebitych jest sztolniami sięgającymi podłoża.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wyrobisko, st.pol. sztoła[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. sztolniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem.[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. (mc), foto: (dam), Euroregio Glacensis nr 42 (200), 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jacek Jania, Zrozumieć lodowce, 1988, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. 3,0 3,1 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 137.