szpan

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szpan (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʃpãn], AS[špãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wyróżnianie się poprzez ekstrawagancki sposób bycia lub ubierania się w celu przypodobania się komuś[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Pierwsze wino wypiłem w czwartej klasie z kolegami, na sylwestra. Potem piłem od czasu do czasu: na ogniskach, urodzinach kolegów. Przeważnie piwo i wino. Tak żeby się w głowie kręciło. Dla szpanu.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) dla szpanu
synonimy:
(1.1) efekciarstwo, książk. kabotynizm, książk. kabotyństwo, szpanowanie[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szpaner m, szpanerka ż, szpanerstwo n, szpanowanie n
przym. szpanerski
czas. szpanować ndk., poszpanować dk., zaszpanować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. SJP.pl.
  2. Iza Bednarz, Zabawa w pijanego, Gazeta Wyborcza, 30-06-1995
  3. synonimy.ux.pl.