szlachcianka

szlachcianka (język polski)

wymowa:

IPA: [ʃlaxʲˈʨ̑ãnka], AS: [šlaχʹćãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) członkini szlachty

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szlachcianka	szlachcianki
dopełniacz	szlachcianki	szlachcianek
celownik	szlachciance	szlachciankom
biernik	szlachciankę	szlachcianki
narzędnik	szlachcianką	szlachciankami
miejscownik	szlachciance	szlachciankach
wołacz	szlachcianko	szlachcianki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szlachta ż, szlachciura m, szlachetka m, szlachectwo n, szlacheckość ż, szlachetczyzna ż

forma męska szlachcic m

przym. szlachecki, szlachetny

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla białor. шляхцянка, ros. шляхтянка, ukr. шляхтянка

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: szlachcic

• białoruski: (1.1) шляхцянка ż
• czeski: (1.1) šlechtična ż
• esperanto: (1.1) nobelino
• rosyjski: (1.1) шляхтянка ż
• słowacki: (1.1) šľachtičná ż
• tybetański: (1.1) ཇོ་མོ
• ukraiński: (1.1) шляхтянка ż

źródła: