szkutnik

szkutnik (język polski)

malajski szkutnik (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʃkutʲɲik], AS: [škutʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) żegl. rzemieślnik budujący i naprawiający łodzie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szkutnictwo n

przym. szkutniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shipwright
• hiszpański: (1.1) carpintero de ribera m
• kaszubski: (1.1) szkùtnik m
• nowogrecki: (1.1) λεμβουργός m, καταστευαστής λέμβων m
• rosyjski: (1.1) корабе́л m
• włoski: (1.1) carpentiere navale m, maestro d'ascia m

źródła: