sześćdziesięcioczterolatka

sześćdziesięcioczterolatka (język polski)

wymowa:

‹sześdziesięcioczterolatka›, IPA: [ˌʃɛʑʥ̑ɛ̇ɕɛ̇̃ɲʨ̑ɔʧ̑tɛrɔˈlatka], AS: [šeźʒ́ėśė̃ńćočterolatka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta mająca sześćdziesiąt cztery lata

(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca sześćdziesiąt cztery lata

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od sześćdziesięcioczterolatek

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sześćdziesięcioczterolatka	sześćdziesięcioczterolatki
dopełniacz	sześćdziesięcioczterolatki	sześćdziesięcioczterolatek
celownik	sześćdziesięcioczterolatce	sześćdziesięcioczterolatkom
biernik	sześćdziesięcioczterolatkę	sześćdziesięcioczterolatki
narzędnik	sześćdziesięcioczterolatką	sześćdziesięcioczterolatkami
miejscownik	sześćdziesięcioczterolatce	sześćdziesięcioczterolatkach
wołacz	sześćdziesięcioczterolatko	sześćdziesięcioczterolatki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sześćdziesięcioczteroletni

rzecz. sześćdziesięcioczterolatek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: sześćdziesięcioczterolatek

• esperanto: (1.1) sesdekkvarjarulino
• niemiecki: (1.1) Vierundsechzigjährige ż

źródła: