szczyl

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szczyl (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) grub. pogardliwe określenie dziecka, zwłaszcza chłopca
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gówniarz, siuśmajtek, zafajdaniec, pętak, smarkacz, szczeniak, bękart, gówniak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczanie n, zeszczanie n, wyszczanie n, szczoch m, szczyna ż, szczalnia ż, obszczywanie n, oszczanie n, obszczywanie n, poszczanie n, naszczanie n, szczaw m, szczawian m, szczawa ż, szczawik m, szczawiówka ż, szczawiowa ż
czas. szczać ndk., obszczywać ndk., zeszczać dk., wyszczać dk., oszczać dk., poszczać dk., naszczać dk.
przym. szczynowy, szczylowy, szczawiowy, szczawianowy, szczawikowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. szczać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: