szczebiotanie

szczebiotanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌʃʧ̑ɛbʲjɔˈtãɲɛ], AS: [ščebʹi ̯otãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) o ptakach: wydawanie krótkich, wysokich i delikatnych dźwięków

(1.2) o dzieciach, dziewczętach: mówienie w sposób szybki i pieszczotliwy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	szczebiotanie
dopełniacz	szczebiotania
celownik	szczebiotaniu
biernik	szczebiotanie
narzędnik	szczebiotaniem
miejscownik	szczebiotaniu
wołacz	szczebiotanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) świergotanie, świergolenie, świegotanie, ćwierkanie, ćwierkotanie, ciurkanie

(1.2) świergotanie, świergolenie, świegotanie, ćwierkanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczebiot m, szczebiotka ż, szczebiotliwość

czas. szczebiotać ndk.

przym. szczebiotliwy

przysł. szczebiotliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od szczebiotać

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: