szczędzić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szczędzić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʃʧ̑ɛ̃ɲʥ̑iʨ̑], AS[ščńʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) oszczędnie czegoś używać[1][2]
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Dlatego też, głównie pod naciskiem żony Marii Kazimiery, odkupił zamek oleski i nie szczędząc kosztów starannie go odbudował, a miastu dał prawo do pięciu jarmarków[3].
(1.1) Obok niebezpieczeństw, których nie szczędziła surowa górska przyroda, na kurierów czyhały także niemieckie patrole Grenzschutzu, przeważnie z wyszkolonymi w tropieniu psami[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) nie szczędzić wysiłkównie szczędzić pochwał
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczędzenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szczędzić” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szczędzić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Stanisław Sławomir Nicieja, Twierdze kresowe Rzeczypospolitej, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. Alfons Filar, Śladami tatrzańskich kurierów, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.