szames
szames (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. żyd. posługacz w synagodze, gminie, sądzie rabinackim bądź w bractwie żydowskim, którego zadaniem było m.in. przygotowywanie synagogi do nabożeństw, pomaganie chazanom, poranne budzenie mężczyzn na modlitwy itp.[1][2]; zob. też szames w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szames szamesi dopełniacz szamesa szamesów celownik szamesowi szamesom biernik szamesa szamesów narzędnik szamesem szamesami miejscownik szamesie szamesach wołacz szamesie szamesi
- przykłady:
- (1.1) Późno wieczorem rebe zawołał do siebie szamesa i kazał sobie powtórzyć nowiny. Wiadomości były okropne. W ciągu dnia zmarło jeszcze stu trzydziestu Żydów[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) szkolnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5.
- ↑ Hasło szames w: Polski słownik judaistyczny, Żydowski Instytut Historyczny.
- ↑ Bruno Jasieński, Palę Paryż, 1929, Narodowy Korpus Języka Polskiego.