szafot

szafot (język polski)

szafot (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʃafɔt], AS: [šafot] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. rodzaj podwyższenia, na którym wykonywano publiczne egzekucje; zob. też szafot w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szafot	szafoty
dopełniacz	szafotu	szafotów
celownik	szafotowi	szafotom
biernik	szafot	szafoty
narzędnik	szafotem	szafotami
miejscownik	szafocie	szafotach
wołacz	szafocie	szafoty

przykłady:

(1.1) Ostatecznie zwycięża królowa i czterdziestego pierwszego ranka na publicznym placu zostaje rozstawiony szafot, a król rozkazuje stracić nie tylko swojego syna, lecz również wszystkich czterdziestu wezyrów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ustawić / ustawiać / zbudować szafot • posłać / posyłać / prowadzić / wieść / wieźć kogoś na szafot • dostać się / iść / wejść / wstępować / wstąpić na szafot • zginąć na szafocie • ściąć / powiesić / wychłostać / napiętnować kogoś na szafocie • śmierć na szafocie • szafot szubieniczny • na szafot! • coś kogoś zaprowadziło na szafot

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szafocik mrz

związki frazeologiczne:

iść jak na szafot

etymologia:

niem. Schafott → rusztowanie, szafot < st.franc. chafaud → rusztowanie

uwagi:

zob. też szafot w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) scaffold
• bułgarski: (1.1) ешафод m
• esperanto: (1.1) eŝafodo
• niemiecki: (1.1) Schafott n
• nowogrecki: (1.1) ικρίωμα n
• rosyjski: (1.1) эшафот m

źródła: