szafot

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szafot (język polski)[edytuj]

szafot (1.1)
wymowa:
IPA[ˈʃafɔt], ASafot] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. rodzaj podwyższenia, na którym wykonywano publiczne egzekucje; zob. też szafot w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ostatecznie zwycięża królowa i czterdziestego pierwszego ranka na publicznym placu zostaje rozstawiony szafot, a król rozkazuje stracić nie tylko swojego syna, lecz również wszystkich czterdziestu wezyrów[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ustawić / ustawiać / zbudować szafot • posłać / posyłać / prowadzić / wieść / wieźć kogoś na szafot • dostać się / iść / wejść / wstępować / wstąpić na szafot • zginąć na szafocie • ściąć / powiesić / wychłostać / napiętnować kogoś na szafocie • śmierć na szafocie • szafot szubienicznyna szafot! • coś kogoś zaprowadziło na szafot
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szafocik mrz
związki frazeologiczne:
iść jak na szafot
etymologia:
niem. Schafottrusztowanie, szafot < st.franc. chafaudrusztowanie[2]
uwagi:
zob. też szafot w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. Godfrey Goodwin, Prywatny świat kobiet ottomańskich, Bellona, Warszawa 2008, ISBN 978-83-1111252-0, s. 231
  2. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.