szach

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szach (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʃax], AS[šaχ] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) szach. zagrożenie króla biciem; zob. też szach w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) polit. hist. tytuł monarchy w Persji a następnie w Iranie; zob. też szach w Wikipedii

wykrzyknik

(3.1) szach. słowo wypowiadane przez gracza, gdy dał on szacha (1.1) przeciwnikowi
odmiana:
(1.1)
(2.1)
(3.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Biały goniec dał szacha czarnym.
(2.1) Brytyjski poseł przekazał szachowi życzenia od królowej.
(3.1) Szach!” – zawołał ucieszony Jaś, grający białymi.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dać szacha, wieczny szach
(3.1) szach i mat
synonimy:
(1.1) daw. abszach
antonimy:
(1.1) mat, pat
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szachy nmos, szachista m, szachistka ż, szachownica ż, szachinszach mos, szachowanie n, zaszachowanie n
czas. szachować ndk., zaszachować dk.
przym. szachowy, antyszachowski
związki frazeologiczne:
być w szachutrzymać w szachuszach-matszach mat
etymologia:
(1.1, 3.1) od (2.1)
(2.1) arab. شاه (šāh) < pers. شاه („król”)
uwagi:
(1.1) Zwykle w lp[1]
zob. szachy
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szach” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.