szaławiła

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szaławiła (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌʃawaˈvʲiwa], ASau̯avʹiu̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. człowiek lekkomyślny i oddający się zabawom

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) przest. kobieta lekkomyślna i oddająca się zabawom
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Karol, ty niereformowalny szaławiło, czy wreszcie zwrócisz mi notatki z algebry, które pożyczyłeś dwa miesiące temu?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lekkoduch, letkiewicz, luzak, świszczypała, trzpiot, szałaput, wartogłów, sowizdrzał, wietrznik; książk. bon viveur, bonwiwer, bon vivant
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. шалавіла[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.