Przejdź do zawartości

syntetyczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

syntetyczny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌsɨ̃ntɛˈtɨʧ̑nɨ], AS[sntetyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który łączy w całość dane elementy, ogarnia coś całościowo; uogólniający
(1.2) taki, który jest sztucznie osiągany poprzez syntezę
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Celem niniejszej pracy jest właśnie próba syntetycznego omówienia takich związków[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) język syntetyczny
(1.2) benzyna syntetyczna
synonimy:
(1.1) ogólny, całościowy
(1.2) sztuczny, chemiczny
antonimy:
(1.2) naturalny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biosynteza ż, synteza ż, syntetyczność ż, syntezator m, syntetyk mrz
czas. syntetyzować ndk., zsyntetyzować ndk.
przysł. syntetycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. synthétique[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Antoni Kępiński, Melancholia, 1974, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „syntetyczny” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.