synowica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

synowica (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. wnuczka[1]
(1.2) st.pol. siostra matki[1]
(1.3) st.pol. córka brata lub siostry dziadka[1]
(1.4) st.pol. córka rodzonego brata[2]
(1.5) st.pol. pasierbica[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wnuczka, st.pol. wnęka[1], wnuka[1], wnukiew[1]
(1.2) ciotka, st.pol. ciotka po matce[1]
(1.4) st.pol. niewiastka[2]
(1.5) pasierbica, st.pol. pasirzbica[2], pasirbica[2]
antonimy:
(1.1) wnuk, st.pol. wnęk[1]
(1.2) wuj, st.pol. wujec[1], synowiec[1]
(1.3) st.pol. synowiec[1]
(1.5) pasierb, st.pol. pasirzb[2], pasirb[2], synowiec[2]
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. syn m, synowa ż, synowiec m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wnuczka
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ciotka
źródła:
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 4.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 5.