synekura

synekura (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsɨ̃nɛˈkura], AS: [sỹnekura], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dobrze płatna posada, która nie wymaga od zatrudnionego większego wysiłku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	synekura	synekury
dopełniacz	synekury	synekur
celownik	synekurze	synekurom
biernik	synekurę	synekury
narzędnik	synekurą	synekurami
miejscownik	synekurze	synekurach
wołacz	synekuro	synekury

przykłady:

(1.1) On nie szuka normalnej pracy, ale synekury, dzięki której sobie zarobi, ale się nie narobi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. synekuralny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. sinécure < ang. sinecure < łac. sine + cura

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sinecure
• francuski: (1.1) sinécure ż
• nowogrecki: (1.1) αργομισθία ż
• rosyjski: (1.1) синеку́ра ż
• włoski: (1.1) sinecura ż

źródła: