sygnatura

sygnatura (język polski)

sygnatura (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌsɨɡnaˈtura], AS: [sygnatura], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) podpis, zwykle autora pod dziełem

(1.2) ciąg znaków, stanowiący kod klasyfikujący jakiejś rzeczy w danym systemie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sygnatura	sygnatury
dopełniacz	sygnatury	sygnatur
celownik	sygnaturze	sygnaturom
biernik	sygnaturę	sygnatury
narzędnik	sygnaturą	sygnaturami
miejscownik	sygnaturze	sygnaturach
wołacz	sygnaturo	sygnatury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sygnatariusz m, sygnatariuszka ż, sygnowanie n

zdrobn. sygnaturka ż

czas. sygnować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: