syczeć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

syczeć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈsɨʧ̑ɛʨ̑], AS[syčeć] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. syknąć)

(1.1) emitować dźwięk przypominający głoskę s
(1.2) mówić ze złością, z pasją
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIIb
przykłady:
(1.1) Gdy wstała, kot zaczął wrogo syczeć.
(1.1) Próżno gęsi, szyjami wywijając, chrypią, / Próżno gęsiory sycząc napastnika szczypią[1].
(1.2) Głupiaprecz!… — syknęła baronowa[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sykać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. syczek mrz/mzw, syk, syczenie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: