swadźba

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

swadźba (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. wesele, gody małżeńskie[1], małżeństwo[2]
(1.2) daw. swatanie
(1.3) daw. drużyna weselna
(1.4) wesele w stylu staropolskim
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
swad, swaćba
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. swat m, swatka ż
czas. swatać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. swat, pol. swatać[2]
uwagi:
(1.1) Zgodnie z etymologią wyraz ten powinniśmy pisać jako swaćba[2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „swadźba” w: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki, M. Arcta Słownik Staropolski, 1920.
  2. 2,0 2,1 2,2 Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 2.