svepa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

svepa (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) gnać, pędzić, mknąć[1]
(1.2) zataczać czymś (np. ręką, wzrokiem) (zamaszyście) koło, omiatać[1]

czasownik przechodni

(2.1) (np. o wietrze, powodzi, wybuchu) zmiatać (np. papiery ze stołu, liście z pól, domy z powierzchni ziemi), ponosić[1]
(2.2) owijać, zawijać, spowijać[1]
(2.3) trałować[1]
(2.4) pić duszkiem[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ila, svischa, vina, stryka
(2.1) föra bort
(2.2) linda, vira, veckla, hölja
(2.3) röja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. svep, svepande, svepning
przym. svepande
związki frazeologiczne:
czasownik frazowy svepa bortsvepa framsvepa förbisvepa insvepa in sigsvepa omsvepa ut
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „svepa” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.