surma

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

surma (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈsurma], AS[surma]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. hist. instrument muzyczny o przenikliwym brzmieniu, wykonany z drewna lub kości słoniowej, pochodzenia azjatyckiego; używany w wojsku jako instrument sygnalizacyjny; zob. też surma (instrument) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) A jak poszedł król na wojnę, • Grały jemu surmy zbrojne, • Grały jemu surmy złoteNa zwycięstwo, na ochotę (M. Konopnicka: A jak poszedł król...)
składnia:
kolokacje:
(1.1) surmy bojowe
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
tur. surna < pers. sūrnā(j) < pers. sūr + nāi → uroczystość + flet
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
tłumaczenia:
źródła:

surma (język wotycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) śmierć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz wotycki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.