superlativus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

superlativus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) najwyższy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) gram. superlatyw, stopień najwyższy przymiotnika lub przysłówka
odmiana:
superlativ|us, ~i; (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(2.1) gradus superlativus
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. superlatus (superlātus) z łac. superferre
uwagi:
źródła: