sukkub
sukkub (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) mit. rodzaj mitycznego demona pod postacią pięknej kobiety kuszącego erotycznie mężczyzn we śnie; zob. też sukkub w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sukkub sukkuby dopełniacz sukkuba sukkubów celownik sukkubowi sukkubom biernik sukkuba sukkuby narzędnik sukkubem sukkubami miejscownik sukkubie sukkubach wołacz sukkubie sukkuby
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- (1.1) inkub
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) succubus
- bułgarski: (1.1) сукуб m
- czeski: (1.1) succubus m
- esperanto: (1.1) sukubo
- estoński: (1.1) sukuub
- fiński: (1.1) succubus
- francuski: (1.1) succube m
- hiszpański: (1.1) súcubo m
- kataloński: (1.1) súcub m, súcube m
- łaciński: (1.1) succubus m
- niemiecki: (1.1) Sukkubus m
- nowogrecki: (1.1) σούκουμπους ż
- portugalski: (1.1) súcubo m
- rosyjski: (1.1) суккуб m, суккуб m, суккубу m
- szwedzki: (1.1) succuba w, succubus w
- turecki: (1.1) succubus
- ukraiński: (1.1) сукуб m
- węgierski: (1.1) succubus
- źródła: