sufizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sufizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈsufʲism̥], AS[sufʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. muzułmański mistycyzm; zob. też sufizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Bezspornie podstawą sufizmu jest właściwie odczytywany, kontemplowany i interpretowany Koran. Z niego sufi czerpią przede wszystkim inspirację dla wyznawanej przez siebie filozofii szacunku dla człowieka […], poszanowania dla innych religii […], pokoju […] oraz nieposzlakowanego postępowania […].[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mistycyzm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. suficki
rzecz. sufi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: islamsunnizmszyizmmutazylizmzahiryzmcharydżyzmalawizmdruzowieibadytyzmsalafizmskrypturalizmnusajryzmwahhabizm
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Gabriele Mandel Khân, Leksykon Religie: Islam, tłum. Agnieszka Gołębiowska. ISBN 978-83-213-4580-2. Warszawa, Wydawnictwo "Arkady" 2010.