suficki

suficki (język polski)

wymowa:

IPA: [suˈfʲiʦ̑ʲci], AS: [sufʹicʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) rel. związany z sufizmem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	suficki		suficka	sufickie	suficcy	sufickie
dopełniacz	sufickiego		sufickiej	sufickiego	sufickich
celownik	sufickiemu		sufickiej	sufickiemu	sufickim
biernik	sufickiego	suficki	suficką	sufickie	sufickich	sufickie
narzędnik	sufickim		suficką	sufickim	sufickimi
miejscownik	sufickim		sufickiej	sufickim	sufickich
wołacz	suficki		suficka	sufickie	suficcy	sufickie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W każdy piątek, około godziny 11:00, w starym meczecie w Duisi zbiera się kobiece bractwo sufickie należące do wirdu Kunta-Hadżi Kisszijewa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sufizm m, sufi m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Sufi
• arabski: (1.1) صوفي
• ukraiński: (1.1) суфійський

źródła: