sucuk
sucuk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy
- (1.1) kulin. sucha, pikantna kiełbasa wołowa (niekiedy z baraniny lub koniny), tradycyjnie wyrabiana w kuchni bałkańskiej i bliskowschodniej
- odmiana:
- (1.1) nieodm., lub
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sucuk sucuk dopełniacz sucuk sucuk celownik sucuk sucuk biernik sucuk sucuk narzędnik sucuk sucuk miejscownik sucuk sucuk wołacz sucuk sucuk przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sucuk sucuki dopełniacz sucuku / sucuka sucuków celownik sucukowi sucukom biernik sucuk sucuki narzędnik sucukiem sucukami miejscownik sucuku sucukach wołacz sucuku sucuki
- przykłady:
- (1.1) W Turcji występują trzy najpopularniejsze odmiany sucuka, różniące się kształtem i rodzajem użytych przypraw[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kiełbasa
- hiponimy:
- meronimy:
- (1.1) mięso mielone, czosnek, sól, kmin rzymski, papryka
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sujuk, sucuk
- bułgarski: (1.1) суджук m
- nowogrecki: (1.1) σουτζούκι n
- turecki: (1.1) sucuk
- źródła:
- ↑ Izabela Miszczak, Jarosław Miszczak „Tureckie czy wiecie, że…”, wyd. eletron. Aslan, 2015, ISBN 978-83-939141-5-9, s. 51
sucuk (język turecki)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: