subrogacja

subrogacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsubrɔˈɡaʦ̑ʲja], AS: [subrogacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. przejęcie praw wierzyciela przez tego, kto spłaca jego długi; zob. też subrogacja w Wikipedii

(1.2) zasada, wedle której w skład majątku odrębnego wchodzi oprócz tego, co się w nim znajdowało w chwili jego powstania, także to, co później weszło w jego skład

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	subrogacja
dopełniacz	subrogacji
celownik	subrogacji
biernik	subrogację
narzędnik	subrogacją
miejscownik	subrogacji
wołacz	subrogacjo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: