subemitent

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

subemitent (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌsubɛ̃ˈmʲitɛ̃nt], AS[subẽmʹitẽnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. subemitent inwestycyjnypodmiot, który na podstawie zawartej z emitentem albo wprowadzającym zobowiązuje się do nabycia na własny rachunek całości lub części papierów wartościowych oferowanych w ofercie publicznej, na które nie złożono zapisów w terminie ich przyjmowania[1]
(1.2) praw. subemitent usługowypodmiot, który na podstawie zawartej z emitentem albo wprowadzającym zobowiązuje się do nabycia na własny rachunek całości lub części papierów wartościowych danej emisji, oferowanych wyłącznie jemu w celu dalszego ich zbywania w ofercie publicznej[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, art. 4., Dz.U. 2005 Nr 184 poz. 1539.