stupiętrowy
stupiętrowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌstupʲjɛ̃nˈtrɔvɨ], AS: [stupʹi ̯ẽntrovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik stupiętrowy stupiętrowa stupiętrowe stupiętrowi stupiętrowe dopełniacz stupiętrowego stupiętrowej stupiętrowego stupiętrowych celownik stupiętrowemu stupiętrowej stupiętrowemu stupiętrowym biernik stupiętrowego stupiętrowy stupiętrową stupiętrowe stupiętrowych stupiętrowe narzędnik stupiętrowym stupiętrową stupiętrowym stupiętrowymi miejscownik stupiętrowym stupiętrowej stupiętrowym stupiętrowych wołacz stupiętrowy stupiętrowa stupiętrowe stupiętrowi stupiętrowe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Na zachód od rzeki Sac, gdzie wilki grasowały pośród bagien, stoi stupiętrowy bank LaSalle, perła architektury[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Paweł Marcinkiewicz, Świat dla opornych, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.