stulatka

stulatka (język polski)

wymowa:

IPA: [stuˈlatka], AS: [stulatka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta mająca sto lat

(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca sto lat

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: stulatek

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stulatka	stulatki
dopełniacz	stulatki	stulatek
celownik	stulatce	stulatkom
biernik	stulatkę	stulatki
narzędnik	stulatką	stulatkami
miejscownik	stulatce	stulatkach
wołacz	stulatko	stulatki

przykłady:

(1.1) W uroczystych obchodach rocznicy bitwy nad Bzurą wzięła udział stulatka, która była sanitariuszką.

(1.2) Po babci została nam szafa – przepiękna stulatka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stulecie n

forma męska stulatek m

przym. stuletni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: stulatek

• bułgarski: (1.1) столетница ż
• esperanto: (1.1) centjarulino
• hiszpański: (1.1) centenaria ż
• niemiecki: (1.1) Hundertjährige ż
• nowogrecki: (1.1) εκατοχρονίτισσα ż
• włoski: (1.1) centenaria ż, centenne ż

źródła: