stuga

stuga (język szwedzki)

stuga (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) domek, chata

(1.2) lokal, pomieszczenie

odmiana:

(1) lp en stuga, stugan; lm stugor, stugorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) hus

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe stugby, stugknut, stugsittare • barnstuga, dagligstuga, fiskarstuga, fjällstuga, förstuga, gillestuga, gäldstuga, gäststuga, kolonistuga, lekstuga, raststuga, sjukstuga, sommarstuga, sportstuga, storstuga, tvättstuga, vaktstuga, valstuga, värmestuga

fraza czasownikowa gå hem i stugorna

etymologia:

uwagi:

zobacz też: torp • koja • kåk • tjäll

źródła: