stroisz
stroisz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈstrɔjiʃ], AS: [stroi ̯iš], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) leśn. chrust, drobne zielone gałęzie[1]
- (1.2) daw. tyka, żerdź wbita w ziemię do podpierania roślin[2]
- (1.3) daw. trzonek, stylisko[2]
czasownik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik stroisz dopełniacz stroiszu celownik stroiszowi biernik stroisz narzędnik stroiszem miejscownik stroiszu wołacz stroiszu
- przykłady:
- (1.3) Splatał bowiem pierwotną sieć z wiklów, osadzał ją na stroiszu, czyli trzonku, lub podstępnie zastawiał.[3]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. stroiszowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. VIII, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969, s. 816.
- ↑ 2,0 2,1 Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VI: S-Ś, Warszawa 1900–1927, s. 457.
- ↑ S. Żeromski: Międzymorze