straszydło

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

straszydło (język polski)[edytuj]

straszydło (1.2)
wymowa:
IPA[straˈʃɨdwɔ], AS[strašydu̯o]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) osoba o brzydkim, dziwacznym wyglądzie
(1.2) ktoś straszący lub coś straszącego
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) brzydactwo, brzydal, dziwoląg, dziwotwór, kreatura, maszkara, monstrum, obrzydlistwo, paskuda, poczwara, pokraka, potwór, przest. stwora, stwór, szkarada[1]
(1.2) gw. (Górny Śląsk) babok, babołk, bebok, bobok
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strach mrz/mzw, straszak m, strachliwość ż, straszenie n
czas. straszyć ndk.
przym. straszny, straszliwy, strachliwy
przysł. strasznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. straszyć + -dło[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. synonimy.ux.pl.
  2. Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 126.