storey

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

storey (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. IPA/ˈstɔːɹi/, X-SAMPA: /"stO:ri/
homofon: story
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bryt. piętro, kondygnacja (zwykle licząc parter)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) floor (nie licząc parteru w Wielkiej Brytanii), amer. story
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Piętra są numerowane w USA od parteru (zwanego tam first floor) a w Wielkiej Brytanii powyżej parteru (first floor to pierwsze piętro). Używa się wówczas słowa floor. Przy podawaniu liczby kondygnacji stosuje się raczej słowo story / storey, przy czym np. seven-storey(ed) oznacza sześciopiętrowy, siedmiokondygnacyjny.
źródła: