storey
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
storey (język angielski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bryt. piętro, kondygnacja (zwykle nie licząc parteru)
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Piętra nazywane storey lub story numeruje się zarówno w USA jak i w Wielkiej Brytanii począwszy od poziomu nad parterem (pierwsze piętro). Natomiast piętra nazywane floor, są numerowane w USA od parteru (zwanego tam first floor) a w Wielkiej Brytanii powyżej parteru (first floor to pierwsze piętro).[1]
- źródła: